با کبوتران بقیع
بگو با ما کبوتر های بسیار
چرا سنگ است و خاشاک ، بـر گل یار؟
چرا در قلب این شهر مدینه
بیابان است و سنگ و خار و کینه؟
بگو با ما چرا غرق خموشید
چرا سر در گریبان غصه نوشید؟!
چرا بی گنبدان را غرق شورید
مگر با بی چراغان غرق نورید؟
سروده شده در مکه و مدینه تیر ماه 86
قبه عشق است یا خونین نگار
کربلا دارد نگار روزگار
غنچه های پر پرش گر اصغرند
لیک در معنا علی و اکبرند
زمزمه در آستانه محرم – 25/10 / 1386