مدینه نورباران شد
جوادِیاس خندان شد
چو آمد هادی کوثر
سماء خورشید باران شد
زمزمه های عطار در طلوع دهمین اختر آسمان ولایت امام هادی علیه السلام
یا رب این مرغ دلم پرواز اکبر می کند
در خیال حج اکبر، میل مشعر می کند
از منا تا کربلا سودای اکبر می کند
در طواف کعبه دل، سعی اطهر می کند
چرا خورشید عالم غم گرفته
بقیع و کربلا، ماتم گرفته
مگر آن موشکاف علم ودانش
ره کرب و بلا از سر گرفته!
زمزمه های عطار در شب شهادت باقرالعلوم علیه السلام
چرا اینک مدینه آسمانش نورباران است؟
بقیع و روضه و کعبه چرا خورشید باران است؟
مگر میلاد پور فاطمه اینجا نمایان است؟
رضای احمدی یارب عجب مهرش فراوان است!
زمزمه های عطار در شب میلاد عالم آل محمد امام رضا علیه السلام
------------------------------------------------------------
بر روی رضا شمس امامت صلوات
بر شافع ما روز قیامت صلوات
در شام ولادتش که شادند همه
بفرست بر این روح کرامت صلوات
میلاد امام آسمانی ، پیشوای مهربانی ، حضرت علی بن موسی الرضا(ع) فرخنده باد.
با کبوتران بقیع
بگو با ما کبوتر های بسیار
چرا سنگ است و خاشاک ، بـر گل یار؟
چرا در قلب این شهر مدینه
بیابان است و سنگ و خار و کینه؟
بگو با ما چرا غرق خموشید
چرا سر در گریبان غصه نوشید؟!
چرا بی گنبدان را غرق شورید
مگر با بی چراغان غرق نورید؟
سروده شده در مکه و مدینه تیر ماه 86
قبه عشق است یا خونین نگار
کربلا دارد نگار روزگار
غنچه های پر پرش گر اصغرند
لیک در معنا علی و اکبرند
زمزمه در آستانه محرم – 25/10 / 1386
